wichlyrz

wichlyrz – oszust (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…wichlyrz
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…wichlyrza
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…wichlyrzowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…wichlyrza
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...wichlyrzym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…wichlyrzu
Wołacz l. poj. Ty…wichlyrzu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…wichlyrze
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…wichlyrzōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…wichlyrzōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…wichlyrzōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…wichlyrzami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…wichlyrzach
Wołacz l. mn. Wy…wichlyrze
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Stary chłop, a tak żeś sie doł tymu wichlyrzowi za błozna zrobić.

PL: Stary człowiek, a tak się dałeś temu oszustowi oszukać.

 

SI: Z niego bōł dycko taki wichlyrz, aż na kōnieć znod sie we hereszcie.

PL: Z niego był zawsze taki oszust, aż w końcu znalazł się w więzieniu.

 

SI: Z tymi wichlyrzami niy ma co interesōw robić, bo ôni cie ôsnożōm, ani niy wiysz kedy.

PL: Z tymi oszustami nie ma sensu interesów robić, bo oni cię ogołocą, że nawet nie wiesz kiedy.

 

 

Podej dalij…