Wichtora, Wichta – Wiktoria (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Wichtora, Wichta |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Wichtory, Wichty |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Wichtorze, Wichcie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Wichtora, Wichta |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Wichtorōm, Wichtōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Wichtorze, Wichcie |
| Wołacz l. poj. Ty… | Wichtoro, Wichto |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Wichtory, Wichty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Wichtorōw, Wichtōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Wichtorōm, Wichtōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Wichtory, Wichty |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | Wichtorami, Wichtami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Wichtorach, Wichtach |
| Wołacz l. mn. Wy… | Wichtory, Wichty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: imię żeńskie Wiktoria. Lokalnie mogą występować różne skrōty iminia (np. Wichtora, Wichta), jak również jego inne odmiany.
SI: Trefiyła żech dzisio Wichtory na torgu, a kozała Cie pozrowić.
PL: Spotkałam dzisiaj na targu Wiktorię i prosiła, żeby cię pozdrowić.
SI: Doczkej po szkole na Wichty, a niy uciekej jōm.
PL: Zaczekaj po szkole na Wiktorię, a nie uciekaj przed nią.