wieprzek – świnia, knur (pol.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wieprzek |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wieprzka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wieprzkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wieprzka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wieprzkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wieprzku |
Wołacz l. poj. Ty… | wieprzku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wieprzki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wieprzkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wieprzkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wieprzki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wieprzkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wieprzkach |
Wołacz l. mn. Wy… | wieprzki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: samiec świni, knur
SI: Trza iś po masorza, a tego wieprzka zbijać, bo sie kartofle kōńczōm.
PL: Trzeba pójść po rzeźnika i tego knura ubić, ponieważ kończą sie ziemniaki.