wiyrch – wierzch, powierzchnia, góra (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wiyrch |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wiyrchu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wiyrchowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wiyrch |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wiyrchym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wiyrchu |
| Wołacz l. poj. Ty… | wiyrchu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wiyrchy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wiyrchōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wiyrchōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wiyrchy |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | wiyrchami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wiyrchach |
| Wołacz l. mn. Wy… | wiyrchy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tata robi na grubie, ale na wiyrchu, bo go dochtōr niy puści na dōł skuli chorego jednego ôka.
PL: Tata pracuje na kopalni, ale na powierzchni, bo lekarz nie da mu zgody na zjazd pod ziemię z powodu chorego jednego oka.
SI: Dej te świyże pierniki na spodek, a na wiyrch te starsze, niech ich piyrsze zjedzōm.
PL: Daj te świeże ciastka na spód, a na wierzch te starsze, żeby je zjedli najpierw.
SI: Połōż ta gazeta na wiyrch na telewizōr.
PL: Połóż tę gazetę na wierzch na telewizor.
SI: My miyszkōmy na wiyrchu, a moji ôjce na dole.
PL: My mieszkamy na górze, a moi rodzice na dole.
SI: Ôblycz se mantel na wiyrch na tyn ancug, bo tam je zima.
PL: Ubierz sobie płaszcz na wierzch na tę marynarkę, bo tam jest zimno.