wōngel

wōngel – węgiel (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…wōngel
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…wōnglo
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…wōnglu
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…wōngel
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...wōnglym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…wōnglu
Wołacz l. poj. Ty…wōnglu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…-
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…-
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…-
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…-
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…-
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…-
Wołacz l. mn. Wy…-
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: również używany jako „wōngli” (r.n)

 

SI: Furmōn prziwiōz wōngel, tōż trza go ściepać do pywnice.

PL: Woźnica przywiózł węgiel, więc trzeba zrzucić go do piwnicy.

 

SI: Z tego wōnglo je jakoś dużo hasio.

PL: Z tego węgla jest jakoś dużo popiołu.

 

SI: Prziniyś mi sam dwa kible wōnglo.

PL: Przynieś mi tutaj dwa wiadra węgla.

Podej dalij…