worżel – zgrubienie, zmarszczek w płōtnie (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | worżel |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | worżela |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | worżelowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | worżel |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | worżelym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | worżelu |
Wołacz l. poj. Ty… | worżelu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | worżele |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | worżeli; worżelōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | worżelōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | worżele |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | worżelami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | worżelach |
Wołacz l. mn. Wy… | worżele |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jakiś worżel sam mōm pod parzōm, bo mie sam coś ciśnie.
PL: Jakieś zgrubienie mam tutaj pod pachą, bo mnie tutaj coś uwiera.
SI: Doczkej, yno ci te worżele rozbigluja.
PL: Zaczekaj, tylko ci te zgrubienia rozprasuję.
SI: Naciōngej tyn sztof, jak go zeszywosz, aż niy narobisz worżeli.
PL: Naciągaj ten materiał przy zszywaniu, żeby nie narobić zmarszczek.