wōszt

wōszt – kiełbasa (pol.); das Wurst (ger.); klobása (cze.); sausage (eng.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…wōszt
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…wōsztu
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…wōsztowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…wōszt
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...wōsztym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…wōszcie
Wołacz l. poj. Ty…wōszcie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…wōszty
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…wōsztōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…wōsztōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…wōszty
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…wōsztami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…wōsztach
Wołacz l. mn. Wy…wōszty
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Kup tam jakigo wōsztu, to se we wieczōr upieczymy przi fojerze.

PL: Kup tam jakąś kiełbasę, to sobie wieczorem upieczemy przy ognisku.

 

SI: Wejź se kōnsek wōsztu ku tymu chlebie.

PL: Weź sobie kawałek kiełbasy do tego chleba.

 

SI: Chcesz chlyb z wōsztym, abo z kyjzōm?

PL: Chcesz chleb z kiełbasą, albo z serem?

 

 

Podej dalij…