wożyni – ważenie, wożenie (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wożyni |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wożynio |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wożyniu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wożyni |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wożyniym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wożyniu |
Wołacz l. poj. Ty… | wożyni |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wożynia |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wożyniōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wożyniōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wożynia |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wożyniami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wożyniach |
Wołacz l. mn. Wy… | wożynia |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) ważenie na wadze; (2) wożenie pojazdem.
SI: Jo bez wożynio widza, że na tej fōrze je wiyncyj jak tōna tego wōnglo.
PL: Ja bez ważenia widzę, że na tym wozie jest więcej niż tona tego węgla.
SI: Sam niy mōm wogi do wożynio, tōż musisz to w dōma zwożyć, a potym mi zapłacisz.
PL: Tutaj nie mam wagi do ważenia, więc musisz to zważyć w domu, a później mi zapłacisz.
SI: Te koło niy ma do wożynio wōnglo, bo mi go poôdziyrosz. Wōzek se trza było wziōńś.
PL: Ten rower nie jest do wożenia węgla, bo mi go porysujesz (zniszczysz). Trzeba było wziąć sobie wózek.
SI: Dyć zarabujecie tyn wōzek, ôn je do wożynio lalek, a niy dzieci.
PL: Przecież połamiecie ten wózek, on jest do wożenia lalek, a nie dzieci.