wprawiać

wprawiać (sie) – montować, zabudowwywać, zakładać (pol.)

bezokolicznikwprawiać
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.wprawiōm
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.wprawiosz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.wprawio
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.wprawiōmy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.wprawiocie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.wprawiajōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.wprawioł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.wprawioł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.wprawioł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.wprawiali my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.wprawialiście; żeście wprawiali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.wprawiali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.wprawiała żech; wprawiałach; żech wprawiała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.wprawiała żeś; wprawiałaś; żeś wprawiała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.wprawiała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..wprawiały my; my wprawiały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. wprawiałyście; żeście wprawiały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.wprawiały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.wprawiało żech; żech wprawiało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.wprawiało żeś; żeś wprawiało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.wprawiało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech wprawioł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś wprawioł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł wprawioł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my wprawiali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście wprawiali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli wprawiali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech wprawiała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś wprawiała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była wprawiała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my wprawiały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście wprawiały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były wprawiały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech wprawiało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś wprawiało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było wprawiało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . wprawiej
tr. rozk. l. poj 3. os.niech wprawio
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.wprawiejcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech wprawiajōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. wprawioł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. wprawioł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.wprawioł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.wprawiali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. wprawiali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.wprawiali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.wprawiała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
wprawiała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.wprawiała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. wprawiały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.wprawiały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.wprawiały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. wprawiało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.wprawiało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.wprawiało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych wprawioł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś wprawioł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by wprawioł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my wprawiali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście wprawiali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by wprawiali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych wprawiała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś wprawiała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by wprawiała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my wprawiały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście wprawiały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by wprawiały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych wprawiało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś wprawiało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by wprawiało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda wprawioł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz wprawioł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie wprawioł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy wprawiali; bydymy wprawiać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie wprawiali; bydziecie wprawiać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm wprawiali; bydōm wprawiać
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda wprawiała; byda wprawiać
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz wprawiała; bydziesz wprawiać
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie wprawiała; bydzie wprawiać
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy wprawiały; bydymy wprawiać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie wprawiały; bydziecie wprawiać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm wprawiały; bydōm wprawiać
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda wprawiało; byda wprawiać
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz wprawiało; bydziesz wprawiać
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie wprawiało; bydzie wprawiać
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernywprawiany
rzeczownik odczasown.wprawiani
Rybnik

POL: montować, zakładać np. okno, drzwi.

 

Po niedzieli bydymy wprawiać ôkna, tōż potym mogymy pucować w pojstrzodku.

Kery ci wprawioł te dźwiyrze tak krziwo?

Jo niy poradza ôkyn wprawiać, tōż musza iś po mulorza.

 

Podej dalij…