wrzesiyń – wrzesień (pol.); der September (ger.); září (cze.); September (eng.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wrzesiyń |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | września |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wrześniowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wrzesiyń |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wrześniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wrześniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | wrześniu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wrześnie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wrześniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wrześniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wrześnie |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wrześniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wrześniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | wrześnie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | wrześniowy |
We wrześniu dzieci idōm zaś do szkoły.
Pod kōniec września kōńczy sie lato we kalyndorzu.