wyćwika – dyscyplina, rygor, musztra (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wyćwika |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wyćwiki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wyćwice |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wyćwika |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wyćwikōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wyćwice |
Wołacz l. poj. Ty… | wyćwiko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wyćwiki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wyćwikōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wyćwikōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wyćwiki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wyćwikami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wyćwikach |
Wołacz l. mn. Wy… | wyćwiki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Niech go już bierōm ku tymu wojsku, bo mu sie przido trocha wyćwiki.
PL: Niech go już biorą do tego wojska, bo przyda mu się trochę musztry.
SI: Bezmała łōński rok dostali tako wyćwika na kolōniach, że latoś już niy chce jechać, woli w dōma siedzieć.
PL: Podobno w ubiegłym roku mieli taki rygor na koloniach, że w tym roku już nie chce jechać, woli siedzieć w domu.