wydugać – wypchnąć, wyrzucić (pol.)
| bezokolicznik | wydugać |
|---|---|
| aspekt | dok. |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | wydugōm |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | wydugosz |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | wydugo |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | wydugōmy |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | wydugocie |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | wydugajōm |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | wydugoł żech |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | wydugoł żeś |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | wydugoł |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | wydugali my; my wydugali |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | wydugaliście; żeście wydugali |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | wydugali |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | wydugała żech; wydugałach; żech wydugała |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | wydugała żeś; wydugałaś; żeś wydugała |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | wydugała |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | wydugały my; my wydugały |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | wydugałyście; żeście wydugały |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | wydugały |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | wydugało żech; żech wydugało |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | wydugało żeś; żeś wydugało |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | wydugało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech wydugoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś wydugoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł wydugoł |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my wydugali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście wydugali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli wydugali |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech wydugała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś wydugała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była wydugała |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my wydugały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście wydugały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były wydugały |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech wydugało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś wydugało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było wydugało |
| tr. rozk. l. poj. 2. os. . | wydugej |
| tr. rozk. l. poj 3. os. | niech wydugo |
| tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
| tr. rozk. l. mn. 2. os. | wydugejcie |
| tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech wydugajōm |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | wydugoł bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | wydugoł byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | wydugoł by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wydugali by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | wydugali byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | wydugali by |
| tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | wydugała bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | wydugała byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | wydugała by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wydugały by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | wydugały byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | wydugały by |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | wydugało bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | wydugało byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | wydugało by |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych wydugoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś wydugoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by wydugoł |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my wydugali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście wydugali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by wydugali |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych wydugała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś wydugała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by wydugała |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my wydugały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście wydugały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by wydugały |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych wydugało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś wydugało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by wydugało |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
| cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
| cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
| cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
| imies. przym. czynny | - |
| imies. przym. bierny | wydugany |
| rzeczownik odczasown. | wydugani |
SI: Mie sie niy chce lecieć rano po świyże żymły, tōż wydugōm starego.
PL: Mie nie chce się biec rano po świeże bułki, więc wypchnę męża.
SI: W dzisiejszcych czasach jedyn drugigo poradzi z roboty wydugać, coby wlyź na jego plac.
PL: W dzisiejszych czasach jeden drugiego potrafi wypchnąć z pracy, żeby wejść na jegomiejsce.
SI: Niy chciało mi sie jechać na tyn torg, tōż wydugoł żech staro.
PL: Nie chciało mi się jechać na ten targ, więc wysłąłem żonę.