wyfurgnyć (sie) – wyfrunąć (pol.)
bezokolicznik | wyfurgnyć |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | wyfurgna |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | wyfurgniesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | wyfurgnie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | wyfurgnymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | wyfurgniecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | wyfurgnōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | wyfurgnōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | wyfurgnōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | wyfurgnōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | wyfurgli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | wyfurgliście; żeście wyfurgli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | wyfurgli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | wyfurgła żech; wyfurgłach; żech wyfurgła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | wyfurgła żeś; wyfurgłaś; żeś wyfurgła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | wyfurgła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | wyfurgły my; my wyfurgły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | wyfurgłyście; żeście wyfurgły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | wyfurgły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | wyfurgło żech; żech wyfurgło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | wyfurgło żeś; żeś wyfurgło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | wyfurgło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech wyfurgnōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś wyfurgnōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł wyfurgnōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my wyfurgli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście wyfurgli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli wyfurgli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech wyfurgła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś wyfurgła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była wyfurgła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my wyfurgły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście wyfurgły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były wyfurgły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech wyfurgło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś wyfurgło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było wyfurgło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | wyfurgnij |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech wyfurgnie |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | wyfurgnijcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech wyfurgnōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | wyfurgnōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | wyfurgnōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | wyfurgnōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wyfurgli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | wyfurgli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | wyfurgli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | wyfurgła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | wyfurgła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | wyfurgła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wyfurgły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | wyfurgły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | wyfurgły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | wyfurgło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | wyfurgło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | wyfurgło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych wyfurgnōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś wyfurgnōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by wyfurgnōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my wyfurgli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście wyfurgli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by wyfurgli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych wyfurgła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś wyfurgła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by wyfurgła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my wyfurgły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście wyfurgły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by wyfurgły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych wyfurgło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś wyfurgło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by wyfurgło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | wyfurgnyty |
rzeczownik odczasown. | wyfurgnyci |
Trza tej kurze ustrzignyć krzidło, co wiyncyj niy wyfurgnie z kotyka.
Kedy zaś ta kura wyfurgła?
Zapōmnioł żech zawrzyć klotka, tōż kanarek wyfurgnōł na izba a niy chce wlyź nazod.