wyfurgować

wyfurgować (sie) – wyfruwać (pol.)

bezokolicznikwyfurgować
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.wyfurguja
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.wyfurgujesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.wyfurguje
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.wyfurgujymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.wyfurgujecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.wyfurgujōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.wyfurgowoł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.wyfurgowoł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.wyfurgowoł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.wyfurgowali my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.wyfurgowaliście; żeście wyfurgowali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.wyfurgowali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.wyfurgowała żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.wyfurgowała żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.wyfurgowała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..wyfurgowały my; my wyfurgowały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. wyfurgowałyście; żeście wyfurgowały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.wyfurgowały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.wyfurgowało żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.wyfurgowało żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.wyfurgowało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech wyfurgowoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś wyfurgowoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł wyfurgowoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my wyfurgowali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście wyfurgowali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli wyfurgowali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech wyfurgowała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś wyfurgowała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była wyfurgowała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my wyfurgowały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście wyfurgowały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były wyfurgowały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech wyfurgowało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś wyfurgowało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było wyfurgowało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . wyfurguj
tr. rozk. l. poj 3. os.niech wyfurguje
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.wyfurgujcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech wyfurgujōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. wyfurgowoł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. wyfurgowoł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.wyfurgowoł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.wyfurgowali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. wyfurgowali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.wyfurgowali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.wyfurgowała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
wyfurgowała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.wyfurgowała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. wyfurgowały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.wyfurgowały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.wyfurgowały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. wyfurgowało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.wyfurgowało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.wyfurgowało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych wyfurgowoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś wyfurgowoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by wyfurgowoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my wyfurgowali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście wyfurgowali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by wyfurgowali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych wyfurgowała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś wyfurgowała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by wyfurgowała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my wyfurgowały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście wyfurgowały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by wyfurgowały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych wyfurgowało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś wyfurgowało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by wyfurgowało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda wyfurgowoł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz wyfurgowoł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie wyfurgowoł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy wyfurgowali; bydymy wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie wyfurgowali; bydziecie wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm wyfurgowali; bydōm wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda wyfurgowała; byda wyfurgować
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz wyfurgowała; bydziesz wyfurgować
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie wyfurgowała; bydzie wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy wyfurgowały; bydymy wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie wyfurgowały; bydziecie wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm wyfurgowały; bydōm wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda wyfurgowało; byda wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz wyfurgowało; bydziesz wyfurgować
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie wyfurgowało; bydzie wyfurgować
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernywyfurgowany
rzeczownik odczasown.wyfurgowani
Rybnik

POL: wyfruwać więcj, niż jeden raz, lub wicej, niż jedna szuka

 

Kaj ta kura wyfurguje, musza se jōm prziwachować?

Ledwa ôtworza kurnik, to kury wyfurgujōm na dwōr.

Te małe kosy już pomału wyfurgujōm z gniozda a uczōm sie furgać.

Podej dalij…