wyfurgować (sie) – wyfruwać (pol.)
bezokolicznik | wyfurgować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | wyfurguja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | wyfurgujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | wyfurguje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | wyfurgujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | wyfurgujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | wyfurgujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | wyfurgowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | wyfurgowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | wyfurgowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | wyfurgowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | wyfurgowaliście; żeście wyfurgowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | wyfurgowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | wyfurgowała żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | wyfurgowała żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | wyfurgowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | wyfurgowały my; my wyfurgowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | wyfurgowałyście; żeście wyfurgowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | wyfurgowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | wyfurgowało żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | wyfurgowało żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | wyfurgowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech wyfurgowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś wyfurgowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł wyfurgowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my wyfurgowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście wyfurgowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli wyfurgowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech wyfurgowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś wyfurgowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była wyfurgowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my wyfurgowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście wyfurgowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były wyfurgowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech wyfurgowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś wyfurgowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było wyfurgowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | wyfurguj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech wyfurguje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | wyfurgujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech wyfurgujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | wyfurgowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | wyfurgowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | wyfurgowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wyfurgowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | wyfurgowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | wyfurgowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | wyfurgowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | wyfurgowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | wyfurgowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | wyfurgowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | wyfurgowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | wyfurgowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | wyfurgowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | wyfurgowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | wyfurgowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych wyfurgowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś wyfurgowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by wyfurgowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my wyfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście wyfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by wyfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych wyfurgowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś wyfurgowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by wyfurgowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my wyfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście wyfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by wyfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych wyfurgowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś wyfurgowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by wyfurgowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda wyfurgowoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz wyfurgowoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie wyfurgowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy wyfurgowali; bydymy wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie wyfurgowali; bydziecie wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm wyfurgowali; bydōm wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda wyfurgowała; byda wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz wyfurgowała; bydziesz wyfurgować |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie wyfurgowała; bydzie wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy wyfurgowały; bydymy wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie wyfurgowały; bydziecie wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm wyfurgowały; bydōm wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda wyfurgowało; byda wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz wyfurgowało; bydziesz wyfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie wyfurgowało; bydzie wyfurgować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | wyfurgowany |
rzeczownik odczasown. | wyfurgowani |
POL: wyfruwać więcj, niż jeden raz, lub wicej, niż jedna szuka
Kaj ta kura wyfurguje, musza se jōm prziwachować?
Ledwa ôtworza kurnik, to kury wyfurgujōm na dwōr.
Te małe kosy już pomału wyfurgujōm z gniozda a uczōm sie furgać.