wyntil – wentyl (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wyntil |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wyntila |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wyntilowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wyntil |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wyntilym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wyntilu |
| Wołacz l. poj. Ty… | wyntilu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wyntile |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wyntilōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wyntilōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wyntile |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | wyntilami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wyntilach |
| Wołacz l. mn. Wy… | wyntile |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Piyrsze wroź inkszy wyntil, a jak to niy pōmoże, to trza bydzie polepić szlauch.
PL: Najpierw załóż inny wentyl, a jeżeli to nie pomoże, to trzeba będzie pokleić dętkę.
SI: To ci sam na wyntilu ucieko, tyn luft.
PL: To ci tutaj na wentylu schodzi, to powietrze.
SI: Jechoł ôżarty, toż powykryncali mu wyntile, a musioł koło prziciś dudōm.
PL: Jechał pijany, więc powykręcali mu wentyle, a musiał rower przypchać do domu.