wywiōrka – wiewiórka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | wywiōrka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wywiōrki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wywiōrce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | wywiōrka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | wywiōrkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | wywiōrce |
Wołacz l. poj. Ty… | wywiōrko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | wywiōrki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | wywiōrek; wywiōrkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | wywiōrkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | wywiōrki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | wywiōrkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | wywiōrkach |
Wołacz l. mn. Wy… | wywiōrki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wywiōrki locōm po strōmach a snoszōm ôrzechy na zima.
PL: Wiewiórki biegają po drzewach i znosza orzechy na zimę.
SI: Skōnd sam je tela wywiōrek z tym parku?
PL: Skąd tutaj jest tyle wiewiórek w tym parku?
SI: Podziwej sie, jak tam wywiōrka skocze po strōmie.
PL: Poparz, jak tam wiewiórka skacze po drzewie.