zajōnczek – zajączek (pol.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | zajōnczek |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zajōnczka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zajōnczkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | zajōnczka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | zajōnczkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | zajōnczku |
Wołacz l. poj. Ty… | zajōnczku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | zajōnczki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zajōnczkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zajōnczkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | zajōnczki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | zajōnczkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | zajōnczkach |
Wołacz l. mn. Wy… | zajōnczki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) mały zając; (2) podarunek z okazji Wielkanocy.
SI: Dziwej sie, jaki tam małe zajōnczki skoczōm.
PL: Popatrz, jakie małe zajączki tam skaczą.
SI: Co żeś dostoł na zajōnczka?
PL: Co dostałeś na zajączka?
SI: Trza ôstawić talyrz ze siankym na ôknie, coby mioł zajōnczek kaj prziś.
PL: Trzeba zostawić talerz ze siankiem na oknie, żeby zajączek miał gdzie przyjść.