zaprzōngać

zaprzōngać (sie) – zaprzęgać (pol.)

bezokolicznikzaprzōngać
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.zaprzōngōm
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.zaprzōngosz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.zaprzōngo
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.zaprzōngōmy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.zaprzōngocie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.zaprzōngajōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.zaprzōngoł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.zaprzōngoł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.zaprzōngoł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.zaprzōngali my; my
zaprzōngali
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.zaprzōngaliście; żeście zaprzōngali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.zaprzōngali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.zaprzōngała żech; zaprzōngałach; żech zaprzōngała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.zaprzōngała żeś; zaprzōngałaś; żeś zaprzōngała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.zaprzōngała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..zaprzōngały my; my zaprzōngały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. zaprzōngałyście; żeście zaprzōngały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.zaprzōngały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.zaprzōngało żech; żech zaprzōngało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.zaprzōngało żeś; żeś zaprzōngało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.zaprzōngało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech zaprzōngoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś zaprzōngoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł zaprzōngoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my zaprzōngali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście zaprzōngali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli zaprzōngali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech zaprzōngała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś zaprzōngała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była zaprzōngała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my zaprzōngały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście zaprzōngały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były zaprzōngały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech zaprzōngało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś zaprzōngało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było zaprzōngało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . zaprzōngej
tr. rozk. l. poj 3. os.niech zaprzōngo
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.zaprzōngejcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech zaprzōngajōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. zaprzōngoł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. zaprzōngoł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.zaprzōngoł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.zaprzōngali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. zaprzōngali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.zaprzōngali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.zaprzōngała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
zaprzōngała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.zaprzōngała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. zaprzōngały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.zaprzōngały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.zaprzōngały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. zaprzōngało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.zaprzōngało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.zaprzōngało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych zaprzōngoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś zaprzōngoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by zaprzōngoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my zaprzōngali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście zaprzōngali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by zaprzōngali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych zaprzōngała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś zaprzōngała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by zaprzōngała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my zaprzōngały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście zaprzōngały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by zaprzōngały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych zaprzōngało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś zaprzōngało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by zaprzōngało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda zaprzōngoł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz zaprzōngoł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie zaprzōngoł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy zaprzōngali; bydymy zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie zaprzōngali; bydziecie zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm zaprzōngali; bydōm zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda zaprzōngała; byda zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz zaprzōngała; bydziesz zaprzōngać
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie zaprzōngała; bydzie zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy zaprzōngały; bydymy zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie zaprzōngały; bydziecie zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm zaprzōngały; bydōm zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda zaprzōngało; byda zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz zaprzōngało; bydziesz zaprzōngać
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie zaprzōngało; bydzie zaprzōngać
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyzaprzōngany
rzeczownik odczasown.zaprzōngani
Rybnik

POL: przywiązywać np. konia do wozu, pługa, sań itp.

Zaprzōngej kōnia, a jadymy do lasa po drzewo.

Jo już zaprzōngōm kōnia, a ty naszykuj płōg a brōny.

Podej dalij…