żbel – szczebel (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | żbel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | żbela |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | żbelowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | żbel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | żbelym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | żbelu |
| Wołacz l. poj. Ty… | żbelu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | żbele |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | żbeli; żbelōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | żbelōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | żbele |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | żbelami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | żbelach |
| Wołacz l. mn. Wy… | żbele |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: szczebel, np. w drabinie.
SI: Dej pozōr, bo sam jednego żbela brakuje w tej drabinie, aż niy miniesz kroku.
PL: Uważaj, bo tutaj brakuje jedego szczebla w tej drabinie, żeby nie minąć kroku.
SI: Dej pozōr, bo te żbele sōm zgnite, aż sie kery niy złōmie pod tobōm.
PL: Uważaj, bo te szczeble są zgniłe, żeby się któryś nie załamał pod tobą.
SI: Dyć wylyź se jedyn żbel wyżyj, a niy naciōngej sie choćby małpica.
PL: Wejdź sobie jeden szczebel wyżej, a nie naciągaj się jak małpa.