zbōnek

zbōnek – dzbanek (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…zbōnek
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…zbōnka
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…zbōnkowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…zbōnek
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...zbōnkym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…zbōnku
Wołacz l. poj. Ty…zbōnku
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…zbōnki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…zbōnkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…zbōnkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…zbōnki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…zbōnkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…zbōnkach
Wołacz l. mn. Wy…zbōnki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Wejź zbōnek a idź po mlyko do Klimoszki.

PL: Weź dzbanek i idź po mleko do pani Klimosz.

 

SI: Sam mosz dwa zbōnki, a leć po piwo, bo chłopy za chwila skōńczōm betōngować.

PL: Tutaj masz dwa dzbanki i leć po piwo, bo panowie za chwilę skończą betonować.

 

SI: Niy chytejcie sie tego zbōnka, bo tam je woda świyncōno na kolynda.

PL: Nie ruszajcie tego dzbanka, bo tam jest woda święcona na kolędę.

 

Podej dalij…