zbōnek – dzbanek (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | zbōnek |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zbōnka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zbōnkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | zbōnek |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | zbōnkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | zbōnku |
Wołacz l. poj. Ty… | zbōnku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | zbōnki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zbōnkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zbōnkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | zbōnki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | zbōnkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | zbōnkach |
Wołacz l. mn. Wy… | zbōnki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wejź zbōnek a idź po mlyko do Klimoszki.
PL: Weź dzbanek i idź po mleko do pani Klimosz.
SI: Sam mosz dwa zbōnki, a leć po piwo, bo chłopy za chwila skōńczōm betōngować.
PL: Tutaj masz dwa dzbanki i leć po piwo, bo panowie za chwilę skończą betonować.
SI: Niy chytejcie sie tego zbōnka, bo tam je woda świyncōno na kolynda.
PL: Nie ruszajcie tego dzbanka, bo tam jest woda święcona na kolędę.