ziorko – ziarno, ziarenko (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ziorko |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ziorka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ziorku |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ziorko |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ziorkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ziorku |
| Wołacz l. poj. Ty… | ziorko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ziorka |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ziorków |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ziorkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ziorka |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ziorkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ziorkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ziorka |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Trefiyło mu sie, choćby ślepej kurze ziorko.
PL: Trafiło mu się, jak gdyby ślepej kurze ziarenko.
SI: Rōb dziurka palcym, a ciepej do kożdej dziury po dwa ziorka.
PL: Rōb dołek palcem, a rzucaj do każdego dołka po dwa ziarenka.
SI: Cōż tak krziwisz pyskym, choćbyś ziorko korzynio rozgryz.
PL: Cōż tak krzywisz twarzą, jakbyś rozgryzł ziarenko pieprzu.