żol – żal, pretensja (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | żol |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | żolu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | żolowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | żol |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | żolym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | żolu |
Wołacz l. poj. Ty… | żolu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | żole |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | żolōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | żolōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | żole |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | żolemi |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | żolach |
Wołacz l. mn. Wy… | żole |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Starka majōm do dzisiej do cia żol, żeś niy prziszła na te urodziny.
PL: Babcia ma do dzisiaj żal do ciebie, że nie przyszłaś na te urodziny.
SI: Te koło było już stare, tōż pozbōł żech sie go bez żolu.
PL: Ten rower był już stary, więc oddałem go bez żalu.
SI: Wpuś tego psa do chlywa, a niy trzimej go przi tej budzie, bo mi go je żol.
PL: Wpuść tego psa do obory, a nie trzymaj go przy tej budzie, bo jest mi go żal.