zowiść – zazdrość (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | zowiść |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zowiści |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zowiści |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | zowiść |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | zowiściōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | zowiści |
Wołacz l. poj. Ty… | zowiścio |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | zowiści |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zowiściōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zowiściōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | zowiści |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | zowiściami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | zowiściach |
Wołacz l. mn. Wy… | zowiści |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | zowistny |
Skōnd sie biere tela zowiści na świecie, że jedyn drugigo poradzi przebōśnożym?
Ôn z tej zowiści przestoł sie z nim kamracić a już pora lot ze sobōm niy godajōm.