zwōn

zwōn – dzwon (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…zwōn
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…zwōna
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…zwōnowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…zwōn
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...zwōnym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…zwōnie
Wołacz l. poj. Ty…zwōnie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…zwōny
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…zwōnōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…zwōnōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…zwōny
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…zwōnami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…zwōnach
Wołacz l. mn. Wy…zwōny
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Podle zwōnōw miało by być połednie, bo praje zwōni.

PL: Według dzwonów powinno być południe, bo prawie dzwoni.

 

SI: Już zwōny zwōniōm, a my jeszcze sōm w dōma, zaś przidymy za niyskoro.

PL: Już dzwony dzwonią, a my jesteśmy jeszcze w domu, znowu przyjdziemy za późno.

 

SI: Zwōny zwōniōm na Anioł Pański.

PL: Dzwony dzwonią na Anioł Pański.

Podej dalij…