zygor – zegar (pol.); годинник (ukr.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | zygor |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zygara |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zygarowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | zygor |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | zygarym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | zygarze |
Wołacz l. poj. Ty… | zygarze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | zygary |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | zygarōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | zygarōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | zygary |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | zygarami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | zygarach |
Wołacz l. mn. Wy… | zygary |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jo już poradza poznać na zygarze.
PL: Ja potrafię już poznać na zegarze.
SI: Czamu tyn zygor zaś stoji? Zaś go żodyn niy nakrynciōł.
PL: Czemu ten zegar znowu stoi? Znowu nikt go nie nakręcił.
SI: Trzi zygary sam sōm a kożdy inakszy chodzi.
PL: Trzy zegary tutaj są a każdy chodzi inaczej.