żyniaczka

żyniaczka – ożenek (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…żyniaczka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…żyniaczki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…żyniaczce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…żyniaczka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...żyniaczkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…żyniaczce
Wołacz l. poj. Ty…żyniaczko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…żyniaczki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…żyniaczkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…żyniaczkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…żyniaczki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…żyniaczkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…żyniaczkach
Wołacz l. mn. Wy…żyniaczki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Tyn twōj synek tyż już mo swoji lata, niy myśli jeszcze ô żyniaczce?

PL: Ten twój syn też już ma swoje lata, nie myśli jeszcze o ożenku?

 

SI: Do żyniaczki trza mieć libsta, a niy sztyjc po szynkach łazić.

PL: Do ożenku trzeba mieć narzeczoną, a nie ciągle po barach chodzić.

 

SI: Niy szykujesz ty sie już tak pomału ku żyniaczce?

PL: Nie przygotowujesz ty się już tak powoli do ożenku?

 

Podej dalij…