fyjderbiksa

fyjderbiksa – piórnik (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…fyjderbiksa
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…fyjderbiksy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…fyjderbiksie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…fyjderbiksa
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...fyjderbiksōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…fyjderbiksie
Wołacz l. poj. Ty…fyjderbikso
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…fyjderbiksy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…fyjderbiksōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…fyjderrbiksōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…fyjderbiksy
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…fyjderbiksami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…fyjderbiksach
Wołacz l. mn. Wy…fyjderbiksy
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Piyrwej mieli my we szkole taki ciynżki drzewianne fyjderbiksy, a niyroz sie niōm po pazurach dostało.

PL:  Dawniej mieliśmy w szkole takie ciężkie drewniane piórniki, a nieraz sie nim po paluchach dostało.

 

SI: Pożyczej mi swojigo hefta, bo jo żech se zapōmnioł w dōma cołko fyjderbiksa.

PL: Pożycz mi swój ołówek, bo ja zapomniałem w domu cały piórnik.

 

SI: Kaj moż ta twoja fyjderbiksa, bo chca se yno cyrkel pożyczać.

PL: Gdzie masz ten twój piórnik, bo chcę sobie tylko cyrkiel pożyczyć.

Podej dalij…