kōnszczyczek – kawałeczek (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kōnszczyczek |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōnszczyczka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōnszczyczkowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kōnszczyczek |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kōnszczyczkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kōnszczyczku |
| Wołacz l. poj. Ty… | kōnszczyczku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kōnszczyczki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kōnszczyczkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kōnszczyczkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kōnszczyczki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kōnszczyczkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kōnszczyczkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kōnszczyczki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jo tego chłopa znōm, bo ôn sam miyszko kōnszczyczek ôd nas we drugij wsi.
PL: Ja tego mężczyznę znam, bo on tutaj mieszka kawałek od nas w drugiej wsi.
SI: Dojydz to do kōńca tyn kołocz, bo takigo kōńszczyczka niy byda chować.
PL: Dojedz to do końca ten kołacz, bo takiego kawałeczka nie będę chowała.
SI: Mōmy sam kōnczyczek pola na zimioki przi chałupie.
PL: Mamy tutaj kawałeczek pola na ziemniaki przy domu.
SI: Postow tyn kibel kōnszczyczek dalij, aż kery dō niego niy kopnie a sie niy ôbali.
PL: Postaw to wiadro kawałeczek dalej, żeby ktoś do niego nie kopnął i się nie wywrócił.