szwōng

szwōng – rozruch, rozbieg (pol.); der Anlauf, die Inbetriebsetzung (ger.); spuštění, startovací, rozběh (cze.); take-off run, start-up (eng.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…szwōng
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…szwōngu
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szwōngowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…szwōng
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...szwōngym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…szwōngu
Wołacz l. poj. Ty…szwōngu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…szwōngi
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…szwōngōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…szwōngōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…szwōngi
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…szwōngami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…szwōngach
Wołacz l. mn. Wy…szwōngi
Przimiotnik (jaki? czyj?)szwōngowy

 

Ta krajzyga niy mo takigo szwōngu, coby tako hrubo bola przerznyć, bezto jōm dusi.        (cz: przer-znyć)

Doczkej, aż tyn szmyrgel nabiere szwōngu, a potym bruś tyn nōż.

Jak chcesz przeskoczyć ta przikopa, to musisz to  zrobić ze szwōngym, a niy z miejsca.

 

Podej dalij…