trowić (sie) – trawić, znosić, akceptować (pol.)
bezokolicznik | trowić |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | trowić |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | trowisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | trowi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | trowiymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | trowicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | trowiōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | trowiōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | trowiōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | trowiōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | trowiyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | trowiyliście; żeście trowiyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | trowiyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | trowiyła żech; trowiyłach; żech trowiyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | trowiyła żeś; trowiyłaś; żeś trowiyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | trowiyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | trowiyły my; my trowiyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | trowiyłyście; żeście trowiyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | trowiyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | trowiyło żech; żech trowiyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | trowiyło żeś; żeś trowiyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | trowiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech trowiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś trowiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł trowiōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my trowiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście trowiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli trowiyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech trowiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś trowiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była trowiyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my trowiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście trowiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były trowiyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech trowiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś trowiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było trowiyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | trow |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech trowi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | trowcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech trowiōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | trowiōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | trowiōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | trowiōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | trowiyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | trowiyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | trowiyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | trowiyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | trowiyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | trowiyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | trowiyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | trowiyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | trowiyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | trowiyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | trowiyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | trowiyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych trowiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś trowiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by trowiōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my trowiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście trowiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by trowiyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych trowiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś trowiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by trowiyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my trowiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście trowiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by trowiyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych trowiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś trowiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by trowiyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda trowiōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz trowiōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie trowiōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy trowiyli; bydymy trowić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie trowiyli; bydziecie trowić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm trowiyli; bydōm trowić |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda trowiyła; byda trowić |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz trowiyła; bydziesz trowić |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie trowiyła; bydzie trowić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy trowiyły; bydymy trowić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie trowiyły; bydziecie trowić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm trowiyły; bydōm trowić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda trowiyło; byda trowić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz trowiyło; bydziesz trowić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie trowiyło; bydzie trowić |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | trowiōny |
rzeczownik odczasown. | trowiyni |
POL: (1) trawić; (2) znosić, akceptować kogoś
Jo tego chłopa nigdy niy trowiōł.
God bezmała trowi to, co zeżere w całości, bez gryziynio.