skrōmka – skōrka z chleba (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | skrōmka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | skrōmki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | skrōmce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | skrōmka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | skrōmkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | skrōmce |
| Wołacz l. poj. Ty… | skrōmko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | skrōmki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | skrōmek; skrōmkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | skrōmkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | skrōmki |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | skrōmkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | skrōmkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | skrōmki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Starko, wiela chcecie chleba? Dwa krajiczki, ale ôdkryj mi te skrōmki, bo jo tego niy poradza pogryź, tōż byda se ich w tyju moczyła.
Jakoś fest wypiczōne skrōmki mo dzisiej tyn chlyb.
Jaki dobry, świyży chlyb, te skrōmki tak wōniajōm.
Dej mu ta skrōmka, a niech żuchło.