sōl – sól (pol.); das Salz (ger.); sůl (cze.); salt (eng.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | sōl |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | soli |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | soli |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | sōl |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | solōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | soli |
| Wołacz l. poj. Ty… | solo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | sole |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | solōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | solōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | sole |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | solami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | solach |
| Wołacz l. mn. Wy… | sole |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej se soli do tych zimiokōw, jak ich bydziesz warzōł.
PL: Dosaj sobie soli do tych ziemniaków, kiedy będziesz je gotował.
SI: Ze solōm te frytki szmakujōm dużo lepszy.
PL: Z solą te frytki smakują dużo lepiej.
SI: Bez soli tej zupy niy do sie zjeś.
PL: Bez soli nie da się zjeść tej zupy.