świtać (sie) – kopać, razić (pol.)
| bezokolicznik | świtać |
|---|---|
| aspekt | niedok. |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | świtōm; świca |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | świtosz; świcesz |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | świto; świce |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | świtōmy; świcymy |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | świtocie; świcecie |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | świtajōm; świcōm |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | świtoł żech |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | świtoł żeś |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | świoł |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | świtali my |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | świtaliście; żeście świtali |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | świtali |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | świtała żech; świtałach; żech świtała |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | świtała żeś; świtałaś; żeś świała |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | świtała |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | świtały my; my świtały |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | świtałyście; żeście świtały |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | świtały |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | świtało żech; żech świtało |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | świtało żeś; żeś świtało |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | świtało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech switoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś switoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł switoł |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my świtali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście świtali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli świtali |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech świtała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś świtała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była świtała |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my świtały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście świtały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były świtały |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech świtało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś świtało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było świtało |
| tr. rozk. l. poj. 2. os. . | świtej |
| tr. rozk. l. poj 3. os. | niech świto; niech świce |
| tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
| tr. rozk. l. mn. 2. os. | świtejcie |
| tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech świtajōm; niech świcōm |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | świtoł bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | świtoł byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | świtoł by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | świtali by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | świtali byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | świtali by |
| tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | świtała bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | świtała byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | świtała by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | świtały by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | świtały byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | świtały by |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | świtało bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | świtało byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | świtało by |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych świtoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś świtoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by świtoł |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my świtali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście świtali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by świtali |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych świtała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś świtała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by świtała |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my świtały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście świtały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by świtały |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych świtało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś świtało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by świtało |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda świtoł |
| cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz świtoł |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie śwtoł |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy świtali; bydymy świtać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie świtali; bydziecie świtać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm świtali; bydōm świtać |
| cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda świtała; byda świtać |
| cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz świtała; bydziesz świtać |
| cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie świtała; bydzie świtać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy świtały; bydymy świtać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie świtały; bydziecie świtać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm świtały; bydōm świtać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda świtało; byda świtać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz świtało; bydziesz świtać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie świtało; bydzie świyać |
| imies. przym. czynny | - |
| imies. przym. bierny | - |
| rzeczownik odczasown. | świtani |
POL: (1) potocznie – kopać nogą; (2) potocznie – razić prądem
SI: Jak tyn szalter namoknie, to świce, choćby gupi.
PL: Jak ten wyłącznik nawilgnie, to razi pradem, jak wariat.
SI: Dej pozōr, bo tyn kōń rod świce.
PL: Uważaj, bo te koń lubi kopać.
SI: Tyn motōr świtoł, bo mioł przebici, ale już je sprawiōny.
PL: Ten silnik raził prądem, bo miał przebicie, ale już jest naprawiony.