świtnyć

świtnyć (sie) – kopnąć, razić (pol.)

bezokolicznikświtnyć
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.świtna
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.świtniesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.śkwitnie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.świtnymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.świtniecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.świtnōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.świtnōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.świtnōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.świtnōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.świtli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.świtliście; żeście świtli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.świtli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.świtła żech; świtłach; żech świtła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.świtła żeś; świtłaś; żeś świtła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.świtła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..switły my; my świtły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. świtłyście; żeście świtły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.świtły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.świtło żech; żech świtło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.świtło żeś; żeś świtło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.świtło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech świtnōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś świtnōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł świtnōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my świtli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście świtli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli świtli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech świtła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś świtła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była świtła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my świtły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście świtły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były świtły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech świtło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś świtło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było świtło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . świtnij
tr. rozk. l. poj 3. os.niech świtnie
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.świtnijcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech świtnōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. świtnōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. świtnōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.świtnōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.świtli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. świtli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.świtli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.świtła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
świtła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.świtła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. świtły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.świtły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.świtły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. świtło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.świtło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.świtło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych świtnōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś świtnōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by świtnōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my świtli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście świtli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by świtli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych świtła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś świtła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by świtła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my świtły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście świtły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by świtły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych świtło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś świtło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by świtło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyświtnyty
rzeczownik odczasown.świtnyci
Rybnik

POL: (1)  potocznie –  kopnąć  nogą; (2) potocznie – razić prądem.

 

SI: Niy łaź tak ku tymu kōniowi, bo cie świtnie.

PL: Nie chodź do tego konia, bo cię kopnie.

 

SI: Ale mie tyn kabel świtnōł, bo żech mioł mokre pazury.

PL: Ale mnie ten przewód raził, bo miałem mokre ręce.

 

SI: Tak mie  świtło, aże mi sie modro przed ôczami zrobiyło.

PL: : Tak mnie poraziło, że aż mi się zrobiło niebiesko przed oczami.

Podej dalij…