mōnka – mąka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | mōnka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mōnki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mōnce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | mōnka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | mōnkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | mōnce |
| Wołacz l. poj. Ty… | mōnko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | mōnki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | mōnkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | mōnkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | mōnki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | mōnkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | mōnkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | mōnki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dosuj trocha mōnki do tego ciasta.
Ôkulej te miynso w mōnce.
Kup mi we sklepie kilo mōnki.