baba – kobieta, żona (pol.); die Frau, die Ehefrau (ger.); žena (cze.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | baba |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | baby |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | babie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | baba |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | babōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | babie |
| Wołacz l. poj. Ty… | babo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | baby |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | babōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | babōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | baby |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | babami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | babach |
| Wołacz l. mn. Wy… | baby |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | babski |
SI: Francek niy mo jeszcze baby, to je stary kawaler.
PL: Franek nie ma jeszcze żony, jest starym kawalerem.
SI: Szkubani to je robota dlo babōw, bo chłopy majōm za hrube pazury.
PL: Skubanie pierza to jest praca dla kobiet, bo mężczyźni mają za grube dłonie.
SI: Zeflik wybroł sie z babōm na wczasy nad morze.
PL: Józek wybrał się z żoną na wczasy nad morze.