czyj

czyj – czyj (pol.); čí (cze.)

zaimek	czyj
Mn. l. poj. r. m. (czyj?) Sam je...	czyj
Mn. l. poj. r. ż. (czyja?) Sam je...	czyja
Mn. l. poj. r. n. (czyji?) Sam je...	czyji
Mn. l. mn. r. mos. (czyji?) Sam sōm...	czyji
Mn. l. mn. r. nmos.(czyji?) Sam sōm...	czyji
Dop. l. poj. r. m. (czyjigo?) Sam ni ma...	czyjigo
Dop. l. poj. r. ż. (czyjij?) Sam ni ma...	czyjij
Dop. l. poj. r. n. ( czyjigo?) Sam ni ma...	czyjigo
Dop. l. mn. r. mos. czyjich?) Sam ni ma...	czyjich
Dop. l. mn. r. nmos. (czyjich?) Sam ni ma...	czyjich
Cel. l. poj. r. m. (czyjimu?) Dziwuja sie...	czyjimu
Cel. l. poj. r. ż. (czyjij?) Dziwuja sie...	czyjij
Cel. l. poj. r. n. (czyjimu?) Dziwuja sie...	czyjimu
Cel. l. mn. r. mos. (czyjim?) Dziwuja sie...	czyjim
Cel. l. mn. r. nmos. (czyjim?) Dziwuja sie...	czyjim
Bier. l. poj. r. mżyw. (czyjigo?) Widza...	czyjigo
Bier. l. poj. r. mnżyw. (czyj? Widza...	czyj
Bier. l. poj. r. ż. (czyja?) Widza..	czyja
Bier. l. poj. r. n. (czyji?) Widza...	czyji
Bier. l mn. r. mos. (czyjich?) Widza...	czyjich
Bier. l. mn r. nmos. (czyji?) Widza...	czyji
Narz. l. poj. r. m. (czyjim?) Asza sie...	czyjim
Narz. l. poj. r. ż. (czyjōm?) Asza sie...	czyjōm
Narz. l. poj. r. n. (czyjim?) Asza sie...	czyjim
Narz. l. mn. r. mos. (czyjimi?) Asza sie...	czyjimi
Narz. l. mn. r. nmos. (czyjimi?) Asza sie...	czyjimi
Msc. l. poj. r. m. (czyjim?) Je żech we...	czyjim
Msc. l. poj. r. ż. (czyjiij?) Je żech we..	czyjij
Msc. l. poj. r. n. (czyjim?) Je żech we...	czyjim
Msc. l. mn. r. mos. (czyjich?) Je żech we...	czyjich
Msc. l. mn. r. nmos. (czyjich?) Je żech we...	czyjich
Wołacz. l. poj. r. m. Ty...	czyj
Wołacz. l. poj. r. ż. Ty...	czyja
Wołacz. l. poj. r. n. Ty...	czyji
Wołacz. l. mn. r. mos. Wy...	czyji
Wołacz. l. mn. r. nmos. Wy...	czyji
stop. wyższy przymiotn..	-
przysłówek (jak? jako?)	-

 

Czyji to je koło?

Czyjigo kołocza chcesz?

Czyj to je mantel?

W czyjich laczach ty to chodzisz?