elwer – rzut karny (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | elwer |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | elwra |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | elwrowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | elwer |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | elwrym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | elwrze |
Wołacz l. poj. Ty… | elwrze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | elwry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | elwrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | elwrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | elwry |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | elwrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | elwrach |
Wołacz l. mn. Wy… | elwry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Lewandowski strzelōł buda z elwra.
Grocz dostoł balym w rynka a syndzia gwizdnōł elwer.