kajsterka – worek płócienny, lniany (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kajsterka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kajsterki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kajsterce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kajsterka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kajsterkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kajsterce |
| Wołacz l. poj. Ty… | kajsterko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kajsterki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kajsterek; kajsterkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kajsterkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kajsterki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kajsterkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kajsterkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | kajsterki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej pozōr. bo tam wisi kajsterka ze syrym, co jōm niy ściepniesz.
PL: Uważaj, bo tam wisi worek z twarogiem, żebyś go nie zrzucił.
SI: We spiżarce w kajsterce je mōnka, trza nabrać trocha do biksy.
PL: W spiżarni w worku jest mąka, trzeba trochę nabrać do puszki.