kajsterka – worek płócienny, lniany (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | kajsterka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kajsterki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kajsterce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | kajsterka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | kajsterkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | kajsterce |
Wołacz l. poj. Ty… | kajsterko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | kajsterki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | kajsterek; kajsterkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | kajsterkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | kajsterki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | kajsterkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | kajsterkach |
Wołacz l. mn. Wy… | kajsterki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dej pozōr bo tam wisi kajsterka ze syrym, co jōm niy ściepniesz.
We spiżarce w kajsterce je mōnka, trza nabrać trocha do biksy.