pozornie – uważnie; otrożnie; czujnie (pol.)
SI: Jedź pozornie, aż co niy narobisz.
PL: Jedź ostrożnie, żeby nie spowodować wypadku.
SI: Kej byś słōchoł pozornie, to byś wiedzioł ô czym rechtorka godała.
PL: Gdybyś słuchał uważnie, to byś wiedział o czym mówiła nauczycielka.
SI: Niyś pozornie ta kawa, aż sie niy ôparzisz.
PL: Nieś ostrożnie tę kawę, żeby się nie oparzyć.
SI: Sornika niy podyndziesz za blisko, bo ôn wachuje tak pozornie.
PL: Do sarny nie podejdziesz zbyt blisko, bo ona pilnuje tak czujnie.