rojber – łobuz, rozrabiaka (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | rojber |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rojberu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rojbrowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | rojbra |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | rojbrym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | rojbrze |
Wołacz l. poj. Ty… | rojbrze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | rojbry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rojbrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rojbrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | rojbry |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | rojbrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | rojbrach |
Wołacz l. mn. Wy… | rojbry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jak bych sam miała tydziyń dwōch takich rojbrōw, jak wy, to by mie chyba na Glywicko ôdwiōźli.
Ale z ciebie je rojber, doczkej se, bo jo to wszystko mamie powiym.