styrczyć

styrczyć (sie) – włożyć, wtrącić się (pol.)

bezokolicznikstyrczyć
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.styrcza
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.styrczysz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.styrczy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.styrczymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.styrczycie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.styrczōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.styrczōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.styrczōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.styrczōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.styrczyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.styrczyliście; żeście styrczyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.styrczyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.styrczyła żech; styrczyłach; żech styrczyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.styrczyła żeś; styrczyłaś; żeś styrczyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.styrczyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..styrczyły my; my styrczyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. styrczyłyście; żeście styrczyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.styrczyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.styrczyło żech; żech styrczyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.styrczyło żeś; żeś styrczyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.styrczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech styrczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś styrczōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł styrczōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my styrczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście styrczyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli styrczyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech styrczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś styrczyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była styrczyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my styrczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście styrczyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były styrczyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech styrczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś styrczyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było styrczyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . styrcz
tr. rozk. l. poj 3. os.niech styrczy
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.styrczcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech styrczōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. styrczōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. styrczōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.styrczōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.styrczyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. styrczyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.styrczyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.styrczyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
styrczyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.styrczyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. styrczyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.styrczyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.styrczyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. styrczyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.styrczyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.styrczyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych styrczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś styrczōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by styrczōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my styrczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście styrczyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by styrczyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych styrczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś styrczyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by styrczyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my styrczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście styrczyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by styrczyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych styrczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś styrczyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by styrczyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernystyrczōny
rzeczownik odczasown.styrczyni
Rybnik

POL: (1) włożyć, np. wtyczkę do gniazdka, klucz do dziurki, śrubę do otworu; (2) wtrącić się, np. do rozmowy.

 

Ty sie musisz dycko styrczyć, jak inksi godajōm.

Dej mi sam tyn klucz, kej go niy poradzisz styrczyć, bo jo sam przi ciebie zamarzna.     (cz: zamar-zna)

Jo ci poświyca,  a ty mi styrcz ta szruba tam do tej dziurki.

 

 

Podej dalij…