styrczyć (sie) – włożyć, wtrącić się (pol.)
bezokolicznik | styrczyć |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | styrcza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | styrczysz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | styrczy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | styrczymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | styrczycie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | styrczōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | styrczōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | styrczōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | styrczōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | styrczyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | styrczyliście; żeście styrczyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | styrczyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | styrczyła żech; styrczyłach; żech styrczyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | styrczyła żeś; styrczyłaś; żeś styrczyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | styrczyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | styrczyły my; my styrczyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | styrczyłyście; żeście styrczyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | styrczyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | styrczyło żech; żech styrczyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | styrczyło żeś; żeś styrczyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | styrczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech styrczōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś styrczōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł styrczōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my styrczyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście styrczyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli styrczyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech styrczyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś styrczyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była styrczyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my styrczyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście styrczyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były styrczyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech styrczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś styrczyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było styrczyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | styrcz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech styrczy |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | styrczcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech styrczōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | styrczōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | styrczōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | styrczōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | styrczyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | styrczyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | styrczyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | styrczyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | styrczyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | styrczyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | styrczyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | styrczyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | styrczyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | styrczyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | styrczyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | styrczyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych styrczōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś styrczōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by styrczōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my styrczyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście styrczyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by styrczyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych styrczyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś styrczyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by styrczyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my styrczyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście styrczyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by styrczyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych styrczyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś styrczyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by styrczyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | styrczōny |
rzeczownik odczasown. | styrczyni |
POL: (1) włożyć, np. wtyczkę do gniazdka, klucz do dziurki, śrubę do otworu; (2) wtrącić się, np. do rozmowy.
Ty sie musisz dycko styrczyć, jak inksi godajōm.
Dej mi sam tyn klucz, kej go niy poradzisz styrczyć, bo jo sam przi ciebie zamarzna. (cz: zamar-zna)
Jo ci poświyca, a ty mi styrcz ta szruba tam do tej dziurki.