szczekać – szczekać (pol.)
| bezokolicznik | szczekać |
|---|---|
| aspekt | niedok. |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | szczekōm |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | szczekosz |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | szczeko |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | szczekōmy |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | szczekocie |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | szczekajōm |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | szczekoł żech |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | szczekoł żeś |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | szczekoł |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | szczekali my |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | szczakaliście; żeście szczekali |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | szczekali |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | szczekała żech; szczekałach; żech szczekała |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | szczekała żeś; szczekałaś; żeś szczekała |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | szczekała |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | szczekały my; my szczekały |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | szczekałyście; żeście szczekały |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | szczekały |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | szczekało żech; żech szczekało |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | szczekało żeś; żeś szczekało |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | szczekało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech szczekoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś szczekoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł szczekoł |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my szczekali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście szczekali |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli szczekali |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech szczekała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś szczekała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była szczekała |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my szczekały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście szczekały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były szczekały |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech szczekało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś szczekało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było szczekało |
| tr. rozk. l. poj. 2. os. . | szczekej |
| tr. rozk. l. poj 3. os. | niech szczeko |
| tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
| tr. rozk. l. mn. 2. os. | szczekejcie |
| tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech szczekajōm |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | szczekoł bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | szczekoł byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | szczekoł by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | szczekali by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | szczekali byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | szczekali by |
| tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | szczekała bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | szczekała byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | szczekała by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. nmos. | szczekały by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | szczekały byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | szczekały by |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | szczekało bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | szczekało byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | szczekało by |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych szczekoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś szczekoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by szczekoł |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my szczekali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście szczekali |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by szczekali |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych szczekała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś szczekała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by szczekała |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my szczekały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście szczekały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by szczekały |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych szczekało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś szczekało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by szczekało |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda szczekoł |
| cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz szczekoł |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie szczekoł |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy szczekali; bydymy szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie szczekali; bydziecie szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm szczekali; bydōm szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda szczekała; byda szczekać |
| cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz szczekała; bydziesz szczekać |
| cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie szczekała; bydzie szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy szczekały; bydymy szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie szczekały; bydziecie szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm szczekały; bydōm szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda szczekało: byda szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz szczekało; bydziesz szczekać |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie szczekało; bydzie szczekać |
| imies. przym. czynny | - |
| imies. przym. bierny | - |
| rzeczownik odczasown. | szczakani |
SI: Idź, ôbejrzij, co te psy tak szczekajōm.
PL: Idź, zobacz, co te psy tak szczekają.
SI: Jak tyn pies bydzie tak szczekoł, to mi te dzieci pobudzi.
PL: Jeżeli ten pies będzie tak szczekał, to mi te dzieci zbudzi.
SI: Pies szczekoł, tōż keryś go zawołoł, a prziszli mi ôtworzić fōrtka.
PL: Pies szczekał, więc ktoś go zawołał i przyszli mi otworzyć furtkę.