trefić

trefić (sie) – trafić, spotkać (pol.)

bezokoliczniktrefić
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.trefia
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.trefisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.trefi
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.trefiymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.treficie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.trefiōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.trefiōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.trefiōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.trefiōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.trefiyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.trefiyliście; żeście trefiyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.trefiyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.trefiyła żech; trefiyłach; żech trefiyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.trefiyła żeś; trefiyłaś; żeś trefiyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.trefiyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..trefiyły my; my trefiyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. trefiyłyście; żeście trefiyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.trefiyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.trefiyło żech; żech trefiyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.trefiyło żeś; żeś trefiyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.trefiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech trefiōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś trefiōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł trefiōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my trefiyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście trefiyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli trefiyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech trefiyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś trefiyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była trefiyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my trefiyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście trefiyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były trefiyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech trefiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś trefiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było trefiyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . tref
tr. rozk. l. poj 3. os.niech trefi
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.trefcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech trefiōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. trefiōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. trefiōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.trefiōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.trefiyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. trefiyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.trefiyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.trefiyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
trefiyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.trefiyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. trefiyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.trefiyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.trefiyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. trefiyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.trefiyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.trefiyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych trefiōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś trefiōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by trefiōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my trefiyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście trefiyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by trefiyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych trefiyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś trefiyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by trefiyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my trefiyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście trefiyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by trefiyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych trefiyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś trefiyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by trefiyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernytrefiōny
rzeczownik odczasown.trefiyni
Rybnik

POL: (1) trafić gdzieś; (2) spotkać kogoś, coś

 

Jo tam niy poradza nigdy trefić do ciebie.

Jak niy poradzisz trefić, to se wejź GPS.

Trefiōł żech dzisiej na torgu staro Cipino. Miyszko terazki bezmała u cery w mieście.

 

 

 

Podej dalij…