ulatować (sie) – urywać sie, zrywać się, odpadać (pol)
bezokolicznik | ulatować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | ulatuja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | ulatujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | ulatuje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | ulatujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | ulatujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | ulatujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | ulatowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | ulatowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | ulatowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | ulatowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | ulatowaliście; żeście ulatowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | ulatowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | ulatowała żech; ulatowałach; żech ulatowała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | ulatowała żeś; ulatowałaś; żeś ulatowała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | ulatowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | ulatowały my; my ulatowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | ulatowałyście; żeście ulatowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | ulatowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | ulatowało żech; żech ulatowało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | ulatowało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | ulatowało żeś; żeś ulatowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech ulatowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś ulatowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł ulatowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my ulatowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście ulatowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli ulatowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech ulatowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś ulatowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była ulatowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my ulatowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście ulatowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były ulatowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech ulatowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś ulatowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było ulatowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | ulatuj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech ulatuje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | ulatujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech ulatujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | ulatowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | ulatowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | ulatowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ulatowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | ulatowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | ulatowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | ulatowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | ulatowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | ulatowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ulatowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | ulatowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | ulatowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | ulatowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | ulatowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | ulatowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych ulatowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś ulatowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by ulatowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my ulatowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście ulatowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by ulatowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych ulatowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś ulatowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by ulatowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my ulatowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście slatowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by ulatowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych ulatowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś ulatowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by ulatowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda ulatowoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz ulatowoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie ulatowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy ulatowali; bydymy ulatować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie ulatowali; bydziecie ulatować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm ulatowali; bydōm ulatować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda ulatowała; byda ulatować |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz ulatowała; bydziesz ulatować |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie ulatowała; bydzie ulatować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy ulatowały; bydymy ulatować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie ulatowały; bydziecie ulatować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm ulatowały; bydōm ulatować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda ulatowało; byda ulatować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz ulatowało; bydzie ulatować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie latowało; bydzie ulatować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | ulatowani |
Wejź inksze nici, bo te sam za fest ulatujōm.
Niy zakryncej tak fest tego drōtu, bo ôn fest ulatuje.
Tyn hynkel mi sztyjc ulatowoł, aże żech go prziszwajsowoł a mōm z nim pokōj.
Niy widzisz, co tyn knefel ci ulatuje, czamu se go niy prziszyjesz, dyć go stracisz.