ulicha – ulewa (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ulicha |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ulichy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ulisze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ulicha |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ulichōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ulisze |
| Wołacz l. poj. Ty… | ulicho |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ulichy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ulichōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ulichōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ulichy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ulichami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ulichach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ulichy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Wybroł żech sie dzisiej na kole do roboty, a trefiyła mie tako ulicha, żech bōł mokry jak szczur.
Dyć doczkej, kaj to chcesz iś przi takij ulisze?
Po tej ulisze kałuże jeszcze dwa dni stojōm.