wykuć

wykuć (sie) – wykuć (pol.)

bezokolicznikwykuć
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.wykuja
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.wykujesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.wykuje
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.wykujymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.wykujecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.wykujōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.wykuł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.wykuł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.wykuł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.wykuli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.wykuliście; żeście wykuli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.wykuli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.wykuła żech; wykułach; żech wykuła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.wykuła żeś; wykułaś; żeś wykuła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.wykuła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..wykuły my; my wykuły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. wykułyście; żeście wykuły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.wykuły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.wykuło żech; żech wykuło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.wykuło żeś; żeś wykuło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.wykuło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech wykuł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś wykuł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł wykuł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my wykuli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście wykuli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli wykuli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech wykuła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś wykuła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była wykuła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my wykuły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście wykuły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były wykuły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech wykuło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś wykuło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było wykuło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . wykuj
tr. rozk. l. poj 3. os.niech wykuje
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.wykujcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech wykujōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. wykuł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. wykuł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.wykuł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.wykuli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. wykuli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.wykuli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.wykuła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
wykuła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.wykuła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. wykuły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.wykuły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.wykuły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. wykuło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.wykuło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.wykuło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych wykuł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś wykuł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by wykuł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my wykuli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście wykuli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by wykuli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych wykuła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś wykuła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by wykuła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my wykuły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście wykuły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by wykuły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych wykuło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś wykuło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by wykuło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernywykuty
rzeczownik odczasown.wykuci
Rybnik

 

Wykuj sam trocha wiynkszo ta dziura, co tam ruła piynćdziesiōntka wlezie.

Musza sam wykuć kōnsek dziury a jaki ôkno wprawić, bo mōm cima w tym garażu.

Podej dalij…