zatōnkać (sie) – zanurzyć, zamoczyć (pol.)
bezokolicznik | zatōnkać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | zatōnkōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | zatōnkosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | zatōnko |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | zatōnkōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | zatōnkocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | zatōnkajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | zatōnkoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | zatōnkoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | zatōnkoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | zatōnkali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | zatōnkaliście; żeście zatōnkali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | zatōnkali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | zatōnkała żech; zatōnkałach; żech zatōnkała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | zatōnkała żeś; zatōnkałaś; żeś zatōnkała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | zatōnkała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | zatōnkały my; my zatōnkały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | zatōnkałyście; żeście zatōnkały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | zatōnkały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | zatōnkało żech; żech zatōnkało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | zatōnkało żeś; żeś zatōnkało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | zatōnkało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech zatōnkoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś zatōnkloł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł zatōnkoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my zatōnkali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście zatōnkali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli zatōnkali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech zatōnkała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś zatōnkała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była zatōnkała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my zatōnkały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście zatōnkały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były zatōnkały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech zatōnkało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś zatōnkało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było zatōnkało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | zatōnkej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech zatōnko |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | zatōnkejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech zatōnkajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | zatōnkoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | zatōnkoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | zatōnkoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | zatōnkali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | zatōnkali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | zatōnkali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | zatōnkała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | zatōnkała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | zatōnkała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | zatōnkały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | zatōnkały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | zatōnkały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | zatōnkało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | zatōnkało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | zatōnkało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych zatōnkoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś zatōnkoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by zatōnkoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my zatōnkali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście zatōnkali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by zatōnkali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych zatōnkała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś zatōnkała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by zatōnkała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my zatōnkały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście zatōnkały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by zatōnkały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych zatōnkało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś zatōnkało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by zatōnkało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | zatōnkany |
rzeczownik odczasown. | zatōnkani |
Dej pozōr, co niy zatōnkosz rynkowa z tej zupie.
Zatōnkej na chwila tyn młotek we wodzie, bo mi ślatuje.
Zatōnkej mi trocha tyn pyndzel we farbie, a mi go podej, Yno niy tōnkej go za fest, coby z niego niy kapało.