ziynć – zięć (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ziynć |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ziyncia |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ziynciowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ziyncia |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ziynciym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ziynciu |
| Wołacz l. poj. Ty… | ziynciu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ziyncie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ziynciōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ziynciōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ziynciōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ziynciamy |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ziynciach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ziyncie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jo mōm ziyncia gorola, ale fajny chłop z niego je.
PL: Ja mam zięcia przyjezdnego, ale fajny mężczyzna jest z niego.
SI: Jutro ze ziynciym idymy rano na grziby.
PL: Jutro z zięciem idziemy rano na grzyby.
SI: Pożyczoł żech miszmaszyna ziynciowi, tōż dziepiyro po niedzieli mo mi jōm prziwiyź nazod.
PL: Pożyczyłem betoniarkę zięciowi, więc dopiero w przyszłym tygodniu ma przywieźć mi ją z powrotem.